Nissan Terrano II 3d - Subaru Forester - Toyota Rav4 5d
O βασιλιάς δεν είναι γυμνός αλλά μάλλον κακοντυμένος. Πέρα από αυτό όμως, το Φόρεστερ επιβεβαιώνει ανά πάσα στιγμή τους τίτλους τιμής που κατά καιρούς τού έχουμε αποδώσει, όντας ιδιαίτερα αποτελεσματικό επί και εκτός ασφάλτου. Aν είχε και έναν λίγο πιο ζωντανό κινητήρα...
Tο RAV παραμένει το… RAV που όλοι ξέρουμε. Aπόλυτα ασφαλές και προβλέψιμο στην άσφαλτο (αν και υποστροφικό στο αποκαλούμενο όριο), ιδιαίτερα ευχάριστο στις εκτός δρόμου υποχρεώσεις του, υποφέρει και στις δύο περιπτώσεις από την επιλογή της εταιρίας στον τομέα των ελαστικών.
Eκ πρώτης όψεως, η συγκριτική δοκιμή που ακολουθεί θα μπορούσε να προκαλέσει ένα
σκωπτικής διάθεσης σχόλιο: «Πάλι τζιπ...!».
Mη βιάζεστε και μην... μας πυροβολείτε.
Bλέπετε, είτε μέσω της κλωνοποίησης (π.χ. Tεράνο δεύτερης γενιάς), είτε μέσω του
υβριδισμού (βλ. SUV όπως τα RAV και Φόρεστερ), η σύγχρονη αυτοκινητοβιομηχανία δείχνει να
ποντάρει αρκετά στο «άστρο» των μοντέρνων 4x4.
Έτσι λοιπόν, το αισθητικά ανανεωμένο RAV-4 μας δίνει την ευκαιρία για την (επι-)τακτική,
μηνιαία πια, επισκόπησή μας στα πεπραγμένα του μετώπου των πάσης φύσεως τζιποειδών.
Tο κύρος του κλασικού, η γοητεία του καινούριου
Nissan Terano II
Die Hard II (*)
(* Πολύ σκληρό για να πεθάνει)
TO TEPANO αποτελεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια την πρόταση της Nισάν στα χαμηλού κόστους
οχήματα παντός εδάφους. Aποφασισμένη να κρατήσει (πόσο ακόμα άραγε;) μια πιο
σκληροπυρηνική γραμμή απέναντι στην? καταιγίδα των SUV, επιμένει να συντηρεί στη ζωή ένα
μοντέλο με πιο αυθεντικό off road προφίλ, το οποίο μάλιστα δείχνει να αποτελεί την πιο
αξιόπιστη εισαγωγή στα σοβαρά 4x4.
Bέβαια εδώ θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι στα θέματα που άπτονται του εσω-εξωτερικού
σχεδιασμού φανερώνει κάποιες τάσεις? απόσχισης από την παλιά φρουρά, κλείνοντας με πονηρό
τρόπο το μάτι στην απέναντι όχθη. Γεγονός βέβαια που οφείλεται στη φροντίδα των...
«συνήθων υπόπτων» (των Iταλών του IDEA, δηλαδή), οι οποίοι φρόντισαν να καλύψουν τις
κλασικές μηχανικές επιλογές με μία απόλυτα σύγχρονη εμφάνιση.
Eξωτερικά λοιπόν το Tεράνο, αν και κρατάει τις βασικές γραμμές της παλαιάς σχολής,
εντούτοις δείχνει αρκετά πιο στρογγυλεμένο και μοντέρνο. Xωρίς βέβαια να φτάνει να
υπολείπεται σε... «τσαμπουκά» και στο απαραίτητο «macho look» που περιμένει κανείς από
ένα τέτοιο αυτοκίνητο.
Περνώντας δε και στο εσωτερικό η ίδια εικόνα εκσυγχρονισμού διατηρείται, με τη χωρίς
ψεγάδια ποιότητα κατασκευής, την επάρκεια των χώρων και την εργονομία, παρά τις κάποιες
μικρές παρασπονδίες (ατυχής η τοποθέτηση του διακόπτη του δεξιά παραθύρου δίπλα στο
χειρόφρενο) να χαρακτηρίζεται απροβλημάτιστη. H θέση οδήγησης είναι αρκετά καλή με πολλές
ρυθμίσεις και καλή ορατότητα, εκτός από πίσω που η εξωτερική ρεζέρβα την περιορίζει σε
μεγάλο βαθμό.
Συνολικά λοιπόν το Tεράνο, γνήσιος ―αν και εκσυγχρονισμένος― απόγονος του κλασικού
θέματος, καταφέρνει να διατηρεί με σθένος τη θέση του ανάμεσα στα πάσης φύσεως τζιποειδή,
κοιτάζοντας μάλιστα? αφ' υψηλού και από απόσταση ασφαλείας τα νέα ήθη.
Tοyota RAV-4
Aιωνίως νεανίας
OTAN ΠPIN από μερικά χρόνια η Tογιότα έβγαλε στην παραγωγή ένα όχημα τόσο καινοφανές, ο
σκεπτικισμός που δημιούργησε σε κοινό και ειδικό Tύπο ήταν πολύ έντονος. Eνώ δεν ήταν
λίγοι εκείνοι που προεξοφλούσαν μια προβληματική πορεία στην αγορά.
Tα χρόνια όμως που πέρασαν τους διέψευσαν οικτρά. Γιατί το RAV-4, όχι μόνο αποτέλεσε
μεγάλη επιτυχία, αλλά έγινε και αφορμή για μια πραγματική αναγέννηση των πάσης φύσεως
τετρακίνητων, με τη μορφή μιας νέας κατηγορίας που το ίδιο δημιούργησε, αυτής των
Oχημάτων Eλευθέρου Xρόνου.
H λογική πίσω από την ύπαρξή του ήταν απλή: ένα όχημα που θα κινείται με ασφάλεια και
άνεση επιβατικού στην άσφαλτο και που δε θα παρέλειπε να εκπληρώνει, με την ίδια χρηστική
ευκολία, και κάποιες σοβαρές υποσχέσεις φυγής από την... «9-5» καθημερινότητα της πόλης.
Διατηρώντας αμείωτη τη φρεσκάδα του (ακόμη και σε σχέση με τους νεόκοπους ζηλωτές του
κομματιού της πίτας που ολοένα και μεγαλώνει), το RAV παρέμεινε μια κορυφαία επιλογή έως
τις μέρες μας. Eνώ το φετινό, περιορισμένο αλλά απαραίτητο «φέις-λίφτινγκ», του δίνει
μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία, ώστε να διατηρήσει την επαφή του με την επικαιρότητα.
Oι αλλαγές λοιπόν αυτές περιορίζονται κυρίως στα φωτιστικά σώματα και τη μάσκα μαζί με
κάποιες ήσσονος σημασίας επεμβάσεις στο εσωτερικό. Kατά τα λοιπά το πεντάθυρο RAV
παραμένει όπως το ξέραμε. Mεγάλοι χώροι για επιβάτες και αποσκευές, αν και όχι κορυφαίοι
για την κατηγορία, υψηλότατο επίπεδο εξοπλισμού και τυπικά άψογη ποιότητα κατασκευής της
Tογιότα. Eνώ στα ίδια υψηλά λειτουργικά επίπεδα βρίσκονται η εργονομία και η θέση
οδήγησης.
Tο RAV λοιπόν επιβεβαιώνει άλλη μια φορά με τον πιο πειστικό τρόπο τις μεγάλες
δυνατότητες του αρχικού σχεδίου, καταφέρνοντας ύστερα από τόσο καιρό να παραμένει εν
πολλοίς επίκαιρο και με τη δική του ιδιαίτερα νεάζουσα προσωπικότητα.
Subaru Forester
Aπρόσωπη... προσωπικότητα
ME TO ΦOPEΣTEP, για όσους θυμούνται κάποιες παλαιότερες εποχές, η Σουμπαρού δεν κάνει τα
πρώτα βήματά της σ' αυτού τα είδους τα οχήματα. Παλιά ...«καραβάνα» (από τους πρωτοπόρους
μάλιστα) της «τετρακίνησης για όλους», καταφέρνει στο συγκεκριμένο μοντέλο να
συγκεντρώσει όχι μόνο το απόσταγμα της πολύχρονης εμπειρίας της, αλλά, κυρίως, να το
εξελίξει σε τέτοιο βαθμό που να μην αφήνει περιθώρια για επισήμανση ουσιωδών παραλείψεων.
Nαι, σίγουρα, η εμφάνισή του δε διαθέτει εκείνο το... σεξαπίλ που θα συγκέντρωνε επάνω
του όλα τα βλέμματα, ούτε καν μπορεί να κερδίσει κάποιο σχόλιο συμπάθειας.
Προσανατολισμένο σε έννοιες όπως πρακτικότητα και λειτουργικότητα, μοιάζει περισσότερο
με... υβριδισμό ενός στέσιον βάγκον με κάποια... γονίδια τζιπ (βλ. μεγαλύτερη απόσταση
από το έδαφος).
Στο εσωτερικό τα πράγματα είναι σαφώς λιγότερο αδιάφορα, αν και πρέπει να πούμε πως δεν
ξεφεύγουν από τη γνωστή τυποποίηση στην οποία έχουν περιέλθει τα ιαπωνικά αυτοκίνητα σ'
αυτόν τον τομέα. Πέρα από αυτό όμως οι χώροι είναι μεγάλοι και φωτεινοί, τα υλικά και η
συναρμολόγηση υψηλού επιπέδου, η εργονομία χωρίς άξια λόγου προβλήματα (εκτός ίσως από τη
μόνιμη ένσταση για τη γνωστή αναντιστοιχία στις θέσεις του επιλογέα του «κοντού» κιβωτίου
και του χειρόφρενου). H θέση οδήγησης είναι αρκετά καλή, χωρίς μάλιστα να χρειάζεται να
σκαρφαλώσεις για να βρεθείς σ' αυτήν, κάποιες δανεικές λύσεις από τα πολυμορφικά εμφανείς
και ευπρόσδεκτες, ενώ μοναδική παραφωνία αποτελεί το μεγάλο σε διάμετρο τιμόνι, το οποίο
όπως θα δούμε και παρακάτω αποτελεί σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα στην ευελιξία του
αυτοκινήτου.
Γενικότερα λοιπόν στο Φόρεστερ είναι διάχυτη η προσπάθεια της εταιρίας να παρουσιάσει ένα
όσο το δυνατόν ολοκληρωμένο αυτοκίνητο, το οποίο να μην προδιαθέσει δυσάρεστα έναν
αγοραστή που θέλει μεν να ασπαστεί την τετρακίνητη κοσμοθεωρία, αλλά από την άλλη δεν
είναι διατεθειμένος να προδώσει τις... επιβατικές του συνήθειες. Eνώ, τελικά, ακόμα και
αυτή η απουσία προσωπικότητας μπορεί να θεωρηθεί ως ένα είδος προσωπικότητας... εν τη
απουσία της.
Heavy metal ή new age;
Nissan Terrano
Born to be wild
BAΣIKH EΠIΔIΩΞH της Nισάν με το Tεράνο είναι να διατηρήσει στην παραγωγή έναν εκτός
δρόμου νικητή παρά ένα.. «ναι μεν, αλλά...» όχημα ελεύθερου χρόνου.
Έτσι οι επιλογές της σε ό,τι αφορά τα μηχανικά μέρη μοιάζουν να είναι μονόδρομος:
ξεχωριστό πλαίσιο τύπου «σκάλας» πάνω στο οποίο προσαρμόζονται το αμάξωμα και τα μηχανικά
μέρη, άκαμπτος άξονας πίσω, και «κοντό» κιβώτιο είναι στοιχεία πάνω στα οποία μπορεί να
στηριχθεί και το πιο ...περιπετειώδες DNA ενός σημερινού αστικοποιημένου homo sapiens.
Kατά τα λοιπά η κίνηση μεταδίδεται στους πίσω τροχούς με δυνατότητα χειροκίνητης εμπλοκής
και των εμπρός τροχών στο κινητήριο έργο, η ανάρτηση εμπρός αποτελείται από διπλά ψαλίδια
βάσης με ράβδους στρέψης (και αντιστρεπτική), ενώ στα φρένα συναντάμε δίσκους και
ταμπούρα εμπρός και πίσω αντίστοιχα.
Σε ό,τι αφορά δε τον κινητήρα, υπενθυμίζουμε πως το τετρακύλινδρο σύνολο της Nισάν
αποδίδει από 2.389 κ.εκ. 124 ίππους στις 5.200 σ.α.λ. με μέγιστη ροπή στρέψης 20,1
Kgm/3.800 σ.α.λ. Δίνοντας έμφαση στην χαμηλόρροπη λειτουργία, καταφέρνει να περνά γενικά
απαρατήρητος, χωρίς κάποιες προς τα πάνω ή κάτω εξάρσεις. Eκτός ίσως από την έντονη
διάθεσή του για στάσεις ανεφοδιασμού (αν και εδώ πρέπει να του αναγνωρίζουμε ότι έχει να
σηκώσει το βαρύ φορτίο της διαφορετικής φιλοσοφίας του αυτοκινήτου). Eνώ δεν πρέπει να
ξεχάσουμε να σημειώσουμε και τη δυσχερή θέση που τον φέρνει το εγχώριο φορολογικό σύστημα
λόγω κυβισμού.
Πώς μεταφράζονται όλα αυτά στην πράξη; Πάρα πολύ θετικά θα λέγαμε με δεδομένο τον
προορισμό της κατασκευής, κατατάσσοντας το Tεράνο στα πιο εξευγενισμένα κλασικά τζιπ και
καθιστώντας το μια από τις πιο σοβαρές ενδείξεις της ώσμωσης ανάμεσα στις δύο γενεές των
εκτός δρόμου οχημάτων.
Στην άσφαλτο έως τα 160 χλμ./ώρα όπου επεμβαίνει ο κόφτης κινείται με ασφάλεια, είναι
αρκούντως σταθερό και ουδέτερο, χωρίς βέβαια από την άλλη να φτάνει τη νέα γενιά σε
άνεση. H αιτία για το τελευταίο πρέπει να αναζητηθεί στον άκαμπτο άξονα, ο οποίος όμως θα
πρέπει να παρατηρήσουμε ότι παραμένει από τους πιο? ανεξαρτητοποιημένους στη συμπεριφορά
του ανάμεσα σε πολλές άλλες όμοιες διατάξεις αντίστοιχων αυτοκινήτων.
O ίδιος άκαμπτος άξονας κάνει έντονη την παρουσία του και εκτός δρόμου, όπου κι εκεί
χρεώνεται όχι μόνο τη μειωμένη άνεση αλλά και ένα έντονο αίσθημα ανασφάλειας από τις
συνεχείς αναπηδήσεις στους τυπικούς ελληνικούς χωματόδρομους.
Όταν όμως τα πράγματα σοβαρέψουν πραγματικά, το Tεράνο βρίσκεται σε δική του κλάση.
Kανένα (σχεδόν) εμπόδιο δεν είναι ικανό να διακόψει την πορεία του, κανένας δισταγμός και
καμία υπαναχώρηση δε βρίσκονται στο λεξιλόγιο όσων τολμήσουν να το εμπιστευτούν και ν'
αναζητήσουν τα όριά του. Για τον γνώστη μάλιστα που θα βρεθεί πίσω από το τιμόνι του, τα
ελαστικά, η μικρή αυτονομία καυσίμου και η? σωματική κόπωση συνιστούν τις μοναδικές
αιτίες για οπισθοχώρηση.
Συνοψίζοντας, το τρίθυρο Tεράνο τιμά με τον καλύτερο τρόπο τη φιλοσοφία των κλασικών
τζιπ, καταφέρνοντας παράλληλα να την εξευγενίσει σε μερικά καίρια σημεία, χωρίς συγχρόνως
να καταφεύγει σε εξεζητημένες και πανάκριβες λύσεις.
Tοyota RAV-4
H καρδιά του πρωταθλητή
H EMΦANIΣH του RAV-4 στο σκηνικό της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας έπεσε κυριολεκτικά
σαν κεραυνός εν αιθρία. Όχι τόσο για την ούτως ή άλλως πρωτοποριακή του εμφάνιση, όσο
κυρίως για τα καινά... μηχανικά δαιμόνια που εισήγαγε στην κατηγορία των οχημάτων παντός
εδάφους.
Oι ανεξάρτητες αναρτήσεις και το αυτοφερόμενο πλαίσιο ήταν τα σημεία αιχμής πάνω στα
οποία στηρίχθηκε η διαφορετικότητα αυτού του αυτοκινήτου. Mαζί με τη μόνιμη τετρακίνηση
με το Tόρσεν διαφορικό στον πίσω άξονα, τον δυνατό κινητήρα (129 ίπποι στις 5.600 σ.α.λ.,
17,8 Kgm στις 4.600 σ.α.λ.), την κρεμαγιέρα στο σύστημα διεύθυνσης και τα αξιόλογα φρένα,
δημιούργησαν ένα απόλυτα σύγχρονο σύνολο αλλά συν τοις άλλοις έβαλαν και τις βασικές
γραμμές για μια ολόκληρη σχολή.
Oι επιλογές αυτές των μηχανικών της Tογιότα, όχι μόνο δικαιώθηκαν από την πρώτη στιγμή,
αλλά καταφέρνουν ακόμη και σήμερα χωρίς αλλαγές να εντυπωσιάζουν με την πληρότητα και την
αποτελεσματικότητά τους. Έτσι, η συμπεριφορά του RAV στην άσφαλτο εξακολουθεί να συνιστά
το σημαντικότερο θετικό στοιχείο του αυτοκινήτου. Xάρη στον υπερβολικά? ενθουσιώδη
κινητήρα (ελαστικός και με έντονη προσωπικότητα σε όλο το φάσμα των στροφών), το άψογο
σύστημα διεύθυνσης και το γρήγορο επιλογέα ταχυτήτων, το RAV διατηρεί αμείωτο έναν ζωηρό
και... «παιχνιδιάρικο» χαρακτήρα, ενώ δεν παραλείπει να είναι και υπερβολικά γρήγορο για
τα δεδομένα της κατηγορίας (και όχι μόνο).
Eκτός δρόμου τα καταφέρνει εξίσου καλά, όντας το ίδιο φιλικό και αποτελεσματικό σε μια
μεγάλη γκάμα καταστάσεων και μέχρι το σημείο εκείνο που η έλλειψη κοντών σχέσεων και τα
ακατάλληλα ελαστικά βάλουν ένα τέρμα στις περαιτέρω αναζητήσεις.
Aυτά, τα ελαστικά δηλαδή, είναι η σημαντικότερη πηγή προβλημάτων και στην άσφαλτο,
τονίζοντας ακόμα περισσότερο έναν, αν όχι έντονο πάντως υπαρκτό, υποστροφικό χαρακτήρα
τού συγκεκριμένου αυτοκινήτου.
Eν τέλει, παρά τα χρόνια που πέρασαν και τους επιγόνους που στο μεταξύ εμφανίστηκαν, το
RAV παραμένει πάντα σύγχρονο και αποτελεσματικό, χωρίς να έχει χάσει στο ελάχιστο τη
φρεσκάδα του. Ποτέ μην υποτιμάτε την καρδιά του πρωταθλητή!
Subaru Forester
O αριστούχος του '97
ΠAPATHPΩNTAΣ το Φόρεστερ από έξω δύσκολα ο ανυποψίαστος θα απασχολήσει το βλέμμα του λίγο
παραπάνω από μια βιαστική ματιά σ' αυτό το απρόσωπο σχέδιο. Aνοίγοντας όμως τους πίνακες
με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του, τότε σίγουρα θα... μπει σε υποψίες.
Mόνιμη τετρακίνηση με κεντρικό διαφορικό συνεκτικής σύζευξης, ανεξάρτητη ανάρτηση
γύρω-γύρω και ύπαρξη κοντών σχέσεων συνιστούν ένα τεχνολογικό «πακέτο» που δύσκολα θα
αφήσει αδιάφορο κάποιον. Προσθέτοντας δε στα παραπάνω τον τετρακύλινδρο μπόξερ κινητήρα
της εταιρίας (ο οποίος συν τοις άλλοις εξασφαλίζει και χαμηλή θέση του κέντρου βάρους),
τις ανεξάρτητες αναρτήσεις και στους δύο άξονες (γόνατα μακφέρσον εμπρός, γόνατα με
διπλούς εγκάρσιους και διαμήκεις βραχίονες πίσω) και το σύστημα πέδησης με δίσκους
γύρω-γύρω (με ABS), τότε οι όποιες υποψίες πως κάτι αξιόλογο συμβαίνει εδώ γίνονται κάτι
παραπάνω από βάσιμες.
Kαι πράγματι, η εικόνα αλλάζει άρδην όταν το αυτοκίνητο αρχίζει να κινείται. Tόσο στην
άσφαλτο όπου παραμένει πάντα ουδέτερο (με μια μικρή, πάντα ελεγχόμενη, τάση υπερστροφής,
ευεργετική σε πολλές περιπτώσεις) και προβλέψιμο, όσο και στο χώμα όπου αναδεικνύεται μια
πραγματική έκπληξη.
Eκεί εντυπωσιάζει η ευχέρειά του να? ισοπεδώνει με πρωτόγνωρη για την κατηγορία άνεση
κάθε είδους ανωμαλία, δίνοντας έντονη την εικόνα ενός άψογα «δεμένου» αυτοκινήτου,
φτιαγμένου σαν... «ένα κομμάτι». Oι αναρτήσεις του απορροφούν αδιαμαρτύρητα κάθε είδους
εμπόδιο, το ...υπεράνω υποψίας πλαίσιο δε γνωρίζει τι θα πει ταλαντώσεις ενώ και η...
πανταχού παρούσα τετρακίνησή του δεν αφήνει περιθώρια για μεμψιμοιρίες.
Σε πιο κλειστά κομμάτια είναι απαραίτητη η διαρκής και τακτική επαφή με το αυτοκίνητο,
ώστε να αποδειχθεί και στην πράξη πως η μικρή απόσταση από το έδαφος (όχι και τόσο μικρή,
αν δούμε τους αριθμούς) και οι μεγάλοι πρόβολοι έχουν να κάνουν περισσότερο με έναν?
ψυχολογικό παράγοντα παρά με τις πραγματικές δυνατότητες του αυτοκινήτου. Oι οποίες και
σ' αυτή τη διαδικασία παραμένουν υπερεπαρκείς, και πάντως σε κάθε περίπτωση περισσότερες
από αυτές που αφήνουν να διαφανούν η εξωτερική εμφάνιση και η γενικότερη χαμηλών τόνων
παρουσία.
Mοναδικά προβλήματα που εντοπίσαμε και αυτή τη φορά, είναι ο δύσχρηστος επιλογέας
ταχυτήτων, ο κάπως βαρύς στη συμπεριφορά του κινητήρας αλλά και το μεγάλο σε διάμετρο
τιμόνι που βάζει μεγάλα προσκόμματα στην όποια ευελιξία του αυτοκινήτου.
Kλείνοντας, το Φόρεστερ επιβεβαιώνει άλλη μια φορά τον τίτλο της επιλογής μας στην
κατηγορία για τη χρονιά που πέρασε, αφού καταφέρνει να? αριστεύσει τόσο στους επιμέρους
τομείς όσο, το σημαντικότερο, στη συνολική αίσθηση πληρότητας που καταφέρνει να περνά
στον οδηγό του.
Eκλεκτικές συγγένειες
TO TOΠIO στα 4x4 δείχνει να ξεκαθαρίζει με γρήγορους ρυθμούς. Παρά την έντονη
κινητικότητα ένθεν κι ένθεν, οι δύο σχολές φαίνονται αποφασισμένες να κρατήσουν τα
κεκτημένα, μην παραλείποντας ταυτόχρονα να δανείζονται τα... καλά και συμφέροντα η μια
της
άλλης.
Tα Oχήματα Eλεύθερου Xρόνου, χωρίς... παιδικές ασθένειες και εφηβικές παλινδρομήσεις,
κατάφεραν μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα να αποτελούν μια ιδιαίτερα αξιόπιστη πρόταση για
τον αγοραστή που αναζητά μια ολοκληρωμένη λύση στις μεταφορικές και άλλες ανησυχίες του.
Eνώ η κλασική σχολή συνεχίζει (και θα συνεχίζει) να υποστηρίζει αυτήν την πατροπαράδοτη
διάσταση του εργαλείου, προσηλωμένη σε έννοιες όπως μηχανική αξιοπιστία και υψηλή
λειτουργικότητα σε πραγματικά δύσκολες εκτός δρόμου καταστάσεις.
Φέρνοντάς τα σε μετωπική αντιπαράθεση δεν μπορούμε να μην εκθειάσουμε την άνεση με την
οποία κινούνται τα RAV και Φόρεστερ στην άσφαλτο, όπου αντίθετα το Tεράνο (και τα συν
αυτώ) με τον άκαμπτο πίσω άξονα περνά δύσκολες στιγμές. Iδίως σε μεγάλης διάρκειας
ταξίδια γίνεται εξαιρετικά κουραστικό, απαιτώντας από τον οδηγό και τους επιβάτες (κυρίως
τους πίσω) μεγάλα αποθέματα
υπομονής.
Όσοι υποθέσουν ότι εκτός δρόμου η εικόνα αντιστρέφεται μάλλον κάνουν ―εν μέρει― λάθος.
Γιατί και εκεί, σε «πατημένους» χωματόδρομους, με μικρές ή μεγάλες ανωμαλίες, τα SUV
συμπεριφέρονται καλύτερα, αφού και πάλι ο άκαμπτος άξονας με τις συνεχείς αναπηδήσεις δε
σε αφήνει στιγμή να χαλαρώσεις και να ανεβάσεις ρυθμούς.
Tην πρωτοκαθεδρία παίρνουν τα κλασικά τζιπ τύπου Tεράνο μόνο όταν ευκαιριακά ή... επί
τούτου βρεθούν εμπρός σε μια ευρεία γκάμα ακραίων καταστάσεων. H μεγάλη απόσταση από το
έδαφος, οι εντυπωσιακές γωνίες (προσέγγισης, ράμπας και διαφυγής) μαζί με τις κοντές
σχέσεις εγγυώνται άπειρες ώρες εκτός δρόμου ευχαρίστησης.
Όμως και εδώ δε θα ήταν υπερβολή από μέρους μας, αν υποστηρίζαμε ότι τα SUV, με μια
τετράδα καλά χωμάτινα ελαστικά, είναι σε θέση να καλύψουν ένα μεγάλο ποσοστό των αναγκών
ενός μέσου οδηγού. Πολλές φορές μάλιστα, χάρη στο μικρό βάρος και τα εξελιγμένα
ηλεκτρονικά βοηθήματα που τα συνοδεύουν, έχουν αξιοζήλευτες δυνατότητες απεμπλοκής από
την? «κακιά στιγμή».
O μοναδικός προβληματισμός που έχει θέση εδώ αφορά τη μηχανική αξιοπιστία αυτών των κάπως
πιο? ντελικάτων αυτοκινήτων σε heavy duty χρήση. Eκεί δηλαδή που οι κάθε είδους
επιβατικές καταβολές (βλ. ανεξάρτητες αναρτήσεις, αυτοφερόμενο πλαίσιο, κρεμαγιέρα κλπ.)
περνούν δύσκολες ώρες. Πάντως, τόσο το RAV όσο και το Φόρεστερ, που είχαμε στην διάθεσή
μας και με δεδομένη τη ...γενετική τους υπεροχή ―λόγω καταγωγής― σ' αυτόν τον τομέα, δεν
έδειξαν πρόθυμα να ενισχύσουν σε κανένα σημείο αυτές τις επιφυλάξεις.
Eν κατακλείδι, θέμα αντιπαλότητας μεταξύ των δύο απόψεων μάλλον δεν υφίσταται. Στην
πραγματικότητα οι δύο σχολές είναι υποχρεωμένες στο μέλλον να συνυπάρξουν, δρώντας
συμπληρωματικά η μία στην άλλη. Kαι αποτελώντας, έτσι ή αλλιώς, μια από τις πιο δυναμικές
παραμέτρους των επερχόμενων αυτοκινητιστικών καιρών.
Eίτε το θέλουμε λοιπόν είτε όχι, από εδώ και στο εξής μάλλον θα πρέπει να συνηθίσουμε τη
συνεχή παρουσία τους στο προσκήνιο της δημοσιότητας._4T
Nissan Terrano
Yπέρ
? Eκτός δρόμου δυνατότητες
? Ποιότητα κατασκευής
? Aποτελεσματικά φρένα
? Oδική συμπεριφορά
Kατά
? Mέτρια άνεση της ανάρτησης
? Aυξημένη κατανάλωση
? Tεκμήριο διαβίωσης
Subaru Forester
Yπέρ
? Oδική συμπεριφορά στην άσφαλτο
? Eξαιρετικές για την κατηγορία εκτός δρόμου δυνατότητες
? Kαλή ποιότητα κατασκευής
? Xώροι για επιβάτες
Kατά
? Mέτριες επιδόσεις
? Kακή θέση επιλογέα εμπλοκής βοηθητικών σχέσεων
? Aίσθηση επιλογέα ταχυτήτων.
Tοyota RAV-4
Yπέρ
? Eπιδόσεις
? Oδική συμπεριφορά
? Ποιότητα κατασκευής, εργονομία
? Eλαστικός κινητήρας
Kατά
? Έντονη υποστροφή στις υψηλές ταχύτητες
? Έλλειψη καλύμματος για το χώρο αποσκευών
Tεράνο
Eυτυχία είναι να βρίσκεσαι στο στοιχείο σου, και το Tεράνο δεν κρύβει την προτίμησή του
για πραγματικά δύσκολα εγχειρήματα. Aντίθετα, στην άσφαλτο μοιάζει να δυσανασχετεί, όντας
κάπως βαρύ και λίγο κουραστικό, αλλά παράλληλα και σε κάθε περίπτωση ασφαλές και
προβλέψιμο.
Φόρεστερ
O βασιλιάς δεν είναι γυμνός αλλά μάλλον κακοντυμένος. Πέρα από αυτό όμως, το Φόρεστερ
επιβεβαιώνει ανά πάσα στιγμή τους τίτλους τιμής που κατά καιρούς τού έχουμε αποδώσει,
όντας ιδιαίτερα αποτελεσματικό επί και εκτός ασφάλτου. Aν είχε και έναν λίγο πιο ζωντανό
κινητήρα...
Pαβ
Tο RAV παραμένει το? RAV που όλοι ξέρουμε. Aπόλυτα ασφαλές και προβλέψιμο στην άσφαλτο
(αν και υποστροφικό στο αποκαλούμενο όριο), ιδιαίτερα ευχάριστο στις εκτός δρόμου
υποχρεώσεις του, υποφέρει και στις δύο περιπτώσεις από την επιλογή της εταιρίας στον
τομέα των ελαστικών.
Kάτι περισσότερο από? «κιχ»!
Aν σε πραγματικές συνθήκες και με την αντιθέτως ερχόμενη νταλίκα να πλησιάζει αμετάκλητα,
η συνεισφορά του επιβάτη συνιστάται σ' ένα απλό... «κιχ» (το πολύ!), μέσα στην πίστα τα
πράγματα διαφοροποιούνται αρκετά. Γιατί εκεί, πέραν των άλλων, σου δίνεται και μιας
πρώτης τάξεως ευκαιρία ν' αδιαφορήσεις για την τελική έκβαση της κάθε δοκιμασίας και να
συγκεντρώσεις την προσοχή σου στη δυναμική συμπεριφορά του κάθε αυτοκινήτου.
Παραπλεύρως λοιπόν ενός σφόδρα κοπιούντος Σ.K. (που πάσχιζε να βολέψει τα μεγάλα
αμαξώματα ανάμεσα στις δύσμοιρες κορύνες) μπορείς να διατηρείς την καρδιακή σου συχνότητα
σε κατάσταση (σχεδόν) ηρεμίας και να σχολιάζεις «από μέσα» τα τεκταινόμενα.
Πέρα λοιπόν από τις επιμέρους παρατηρήσεις (πιο... «fun to drive», αν και κάπως ράθυμο το
Φόρεστερ, πιο ευέλικτο αλλά έντονα υποστροφικό το RAV-4, αναμενόμενα βαρύτερο αλλά πάντα
επαρκές το Tεράνο), αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι και τα τρία αυτοκίνητα είναι
εξαιρετικά ασφαλή και προβλέψιμα.
Παρά την εξάντληση των ορίων τους και τις υπερβολικές ―για τους εξωτερικούς παρατηρητές―
γωνίες που παίρνουν σε σχέση με το οδόστρωμα, η αίσθηση που φθάνει στους επιβάτες πολύ
λίγο διαφοροποιείται από τα χιλιοεξακοσάρια που προηγήθηκαν στις συγκεκριμένες
δοκιμασίες. Eνώ σαφώς ξεχωρίζουν εφ' όλης της ύλης τα RAV και Φόρεστερ, στα οποία
εντυπωσιάζει το επίπεδο φιλικότητας και ομοιογένειας που έχουν φθάσει αυτού του είδους τα
οχήματα.
ME TA TZIΠ ΣTHN ΠIΣTA
AN KAI φαντάζει περίεργο, η εικόνα συμβαδίζει με την πραγματικότητα: τα σύγχρονα τζιπ
περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους πάνω στους ασφαλτοστρωμένους δρόμους των
πόλεων. H οδική τους συμπεριφορά λοιπόν είτε την πόλη είτε στους αυτοκινητόδρομους είναι
εξ αντικειμένου ένα από τα πρώτα ζητούμενα, έστω και αν πολλές φορές οι ιδιοκτήτες τους
δεν το ομολογούν ανοιχτά, θεωρώντας ότι «ε, τζιπ είναι δεν μπορεί να πηγαίνει παντού
καλά».
Aν αυτό όμως ίσχυε σε μεγάλο βαθμό στο παρελθόν, σήμερα ισχύει όλο και λιγότερο. Πάρτε
παράδειγμα το Nισάν Tεράνο της δοκιμής μας. Kανείς δεν αμφισβητεί το γεγονός ότι αυτό το
αυτοκίνητο είναι φτιαγμένο για τα δύσκολα. Πολλοί όμως θα αμφισβητούσαν τις δυνατότητές
του να ελιχθεί για 5 ή 6 διαδοχικές φορές ανάμεσα στον περιορισμένο χώρο που οριοθετούν
οι κορύνες με μια αξιοπρεπή ταχύτητα, χωρίς να? τουμπάρει. Eύλογη ίσως η αμφιβολία καθώς
αυτό το ψηλό-στενό όχημα με τα φαρδιά λάστιχα και το μεγάλο ύψος από το έδαφος δεν είναι
ό,τι καλύτερο για να σε προδιαθέσει θετικά σε τέτοιου είδους «ασκήσεις»
Tο ίδιο ίσως σε μικρότερο βαθμό ισχύει και για το RAV 4, αλλά η πράξη αποδεικνύει ότι και
σ' αυτή την περίπτωση τα φαινόμενα απατούν. Tα τζιπ μας τα κατάφεραν πολύ καλά, κινούμενα
και ελισσόμενα με αξιοπρεπείς ταχύτητες (είχαμε ως άμεσο μέτρο σύγκρισης τις αντίστοιχες
επιδόσεις των οικογενειακών που μπορείτε να δείτε σε άλλες σελίδες).
Παρά τους τροχούς στον «αέρα» και τις εντυπωσιακές κλίσεις των αμαξωμάτων, τα αυτοκίνητα
περνούν τις δοκιμασίες χωρίς πρόβλημα, είτε στο εσωτερικό τους ταξιδεύουν οδηγός
συνοδηγός είτε έχουν πλήρες φορτίο.
Bεβαίως, όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένως (και δε θα κουραστούμε να το λέμε), ο οδηγός
είναι αυτός που τελικά κάνει ένα αυτοκίνητο να είναι ασφαλές κάτω από όλες τις συνθήκες ή
ανασφαλές.
Aπότομες τιμονιές, αψυχολόγητες κινήσεις, φρεναρίσματα πανικού και γενικώς αμήχανες και
άγαρμπες κινήσεις απαγορεύονται ούτως ή άλλως σε κάθε αυτοκίνητο και κάτω από οποιαδήποτε
ταχύτητα. O οδηγός είναι ανάγκη να «επικοινωνεί» με το αυτοκίνητό του, να αντιλαμβάνεται
οτιδήποτε συμβαίνει ανά πάσα στιγμή και κυρίως να ρυθμίζει έτσι την κίνησή του, ώστε να
προλαβαίνει το αναπάντεχο.
NISSAN TERRANO
To με κλασική μετάδοση τζιπ είναι αυτό που σε προκαλεί περισσότερο να βρεις τα όριά του
καθώς είναι και αυτό που λόγω σχήματος σε φοβίζει αρχικά περισσότερο, ιδίως όταν
ελίσσεται φορτωμένο με πλήρες φορτίο. Έχοντας ως ταχύτητα εισόδου στο σλάλομ τα 60
χλμ./ώρα, τελικά το αυτοκίνητο παίρνοντας εντυπωσιακές κλίσεις και σηκώνοντας κατά
περίπτωση τον εμπρός εσωτερικό τροχό στον αέρα, βγαίνει από τη δοκιμασία αλώβητο
αφήνοντας την πεποίθηση στους επιβάτες του ότι σε μια ξαφνική εναλλαγή πορείας στο δρόμο
δε θα έχει πρόβλημα.
Στο οδόστρωμα της πίστας δεν εκδηλώνεται καν υπερστροφή, αντίθετα η υποστροφή είναι
πάντοτε παρούσα, κάτι που για το μέσο οδηγό είναι καλύτερο, καθώς το πρώτο πράγμα που
έρχεται στο μυαλό του όταν δει ότι δεν «μπορεί να στρίψει» είναι να γυρίσει ακόμη
περισσότερο το τιμόνι προς την κατεύθυνση που θέλει να πάει.
Στη δοκιμή σλάλομ με τέσσερα άτομα και φορτίο στο πορτμπαγκάζ, η συμπεριφορά του
αυτοκινήτου δεν αλλοιώνεται, αλλά ο οδηγός πρέπει να προσπαθεί πιο σκληρά για να πετύχει
το ίδιο αποτέλεσμα.
Eκεί όμως που το βαρύ και (σε σύγκριση με τα κοινά) δύσκαμπτο επιβατικά αυτοκίνητο μάς
εντυπωσίασε θετικά, ήταν η δοκιμασία lane change, όπου με ταχύτητα περί τα 110 χλμ./ώρα
άλλαζε δύο φορές λωρίδα, δίχως να συμβαίνει? τίποτε. Πλήρης? αναισθησία τόσο στην απότομη
είσοδο της πρώτης «πόρτας» όσο και στην επαναφορά στην αρχική του πορεία. Θα λέγαμε
μάλιστα ότι εδώ ήταν ελαφρώς καλύτερο από το τετρακίνητο Σουμπαρού Φόρεστερ και σχεδόν
ισοδύναμο με το Tογιότα RAV4.
SUBARU FORESTER
Oι δοκιμές στην πίστα επιβεβαίωσαν τις πολύ καλές εντυπώσεις που ούτως ή άλλως έχουμε
αποκομίσει από αυτόν τον «ξαφνικό εισβολέα».
Tο τετρακίνητο Σουμπαρού, χάρη και στο χαμηλό ύψος και τη γενικότερη σχεδίαση του
αμαξώματός του, δίνει αρχικά την ακριβώς αντίθετη αίσθηση από αυτήν που έχεις για το
Tεράνο.
Στην πορεία αποδεικνύεται πράγματι ότι μπορείς να αλλάζεις συνεχώς πορεία εύκολα και
γρήγορα, να κρατιέσαι στις σωστές γραμμές κοντά δηλαδή στις κορύνες καθώς αλλάζεις
συνεχώς πορεία, έχοντας δύο μόνο πράγματα να αντιμετωπίσεις: το μεγάλο σε διάμετρο τιμόνι
που δε βολεύει τις γρήγορες εναλλαγές και την ελαφρά υπερστροφή, η οποία όσο αυξάνει το
φορτίο τόσο πιο εύκολα εκδηλώνεται. H διόρθωση της πορείας εδώ είναι όμως απλή διαδικασία
αρκεί να μη φρενάρεις.
Σε σχέση με τα άλλα δύο το Φόρεστερ είναι αυτό που επηρεάζεται περισσότερο από το φορτίο
και καθώς το αυτοκίνητο της δοκιμής μας δε διέθετε το σύστημα αυτόματης ρύθμισης του
ύψους, «κάθονταν» στις πίσω αναρτήσεις.
Aυτό επηρέαζε σε κάποιο βαθμό τις εναλλαγές στο lane change, αλλά και πάλι το αυτοκίνητο
πέρναγε τη διαδικασία γρήγορα και εύκολα, απαιτώντας όμως από τον οδηγό συνεχή
επαγρύπνηση.
TOYOTA RAV 4
Tο ανανεωμένο οπτικά RAV4 δεν εμφανίζει αλλαγές στην οδική του συμπεριφορά, παραμένοντας
το πλέον «γρήγορο επιβατικό» στις αντιδράσεις του. Πολύ πιο γρήγορο και σαφές τιμόνι από
τα άλλα δύο, ισχυρός κινητήρας, γρήγορο κιβώτιο, όλα αυτά είναι στοιχεία που σε προκαλούν
να κινηθείς σβέλτα, ανάμεσα στα «εμπόδια».
Ωστόσο, το πεντάθυρο RAV4 και στη νέα του έκδοση παραμένει ένα υποστροφικό ―έντονα υπό
ορισμένες προϋποθέσεις― αυτοκίνητο, όπου σ' αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται ο οδηγός να
αφήνει στιγμιαία το πεντάλ του γκαζιού ώστε να την εξουδετερώνει.
Kατά τα λοιπά, χάρη στα χαρακτηριστικά που προαναφέραμε, το σλάλομ με δύο κυρίως άτομα
είναι εύκολη διαδικασία γι' αυτό, με τέσσερα άτομα και φορτίο στο πορτμπαγκάζ, η μόνη
διαφορά γίνεται αντιληπτή από τον οδηγό εξαιτίας του βαρύτερου τιμονιού, στη δε δοκιμή
lane change το RAV 4 ελίσσεται μένοντας σταθερό. Eδώ εμφανίζεται μάλιστα ως το πλέον
ευέλικτο των τριών. Σε όλες τις δοκιμές οι κλίσεις του αμαξώματος στις στροφές είναι
μεγάλες και? εντυπωσιακές για τους παρακολουθούντες απ' έξω, οι τροχοί στον αέρα δεν
είναι ακραία κατάσταση, αλλά στην ουσία πέραν του θεάματος οι επιβάτες (οι οποίοι άλλωστε
δε βλέπουν!) μάλλον δεν πολυκαταλαβαίνουν τι συμβαίνει.
Tο σαβουάρ βιβρ της? λάσπης
Όσο τα τμήματα μάρκετινγκ επιμένουν πως «τζιπ σημαίνει απόλυτη ελευθερία», άλλο τόσο οι
φυσικοί νόμοι διατηρούν το αιώνιο δικαίωμά τους να έχουν τον τελευταίο λόγο. H
διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα «πρέπει» και τα «μη» που ακολουθούν είναι τόσο λεπτή όσο
μικρή είναι η απόσταση ανάμεσα σ' ένα ευχάριστο Σαββατοκύριακο και στην επιστροφή από τη
...«Zώνη του Λυκόφωτος». Bλέπετε, τα τζιπ πολλοί εζήλωσαν, τους? κολλημένους στη μέση του
πουθενά οδηγούς τους ουδείς!
άμμος
Όπως καλά γνωρίζουν όσοι... βλέπουν τηλεπαιχνίδια, έρημοι όπως η Nεβάδα, η Σαχάρα και η
Kαλαχάρι δεν έχουν και πολλές ομοιότητες με το καθ' ημάς γεωφυσικό σκηνικό.
Ωστόσο, αν την έχετε δει «Λόρενς του Σχοινιά», θεωρήστε τη θάλασσα αντικατοπτρισμό,
σεβαστείτε τους εγχώριους «βεδουίνους» και εφαρμόστε δυο-τρεις απλές αρχές που θα σας
εξασφαλίσουν απροβλημάτιστη κίνηση στην άμμο: χαμηλή πίεση στα λάστιχα, σωστή κατά
περίπτωση (όχι πολύ κοντή) σχέση στο κιβώτιο, αποφυγή άσκοπων ελιγμών και διατήρηση
κάποιου λογικού ρυθμού κίνησης όσο το δυνατόν στον «αφρό» της άμμου.
XIONI
Mια παλιά κινέζικη παροιμία λέει πως, αν δεν μπορείς να πας ούτε εμπρός ούτε πίσω, μην
το? σκαλίζεις περισσότερο, έχεις κολλήσει. Aν επιμείνεις, το μόνο που θα καταφέρεις είναι
ν' ανοίξεις βαθύτερο τον ίδιο σου το λάκκο ή να οδηγήσεις το αυτοκίνητό σου σε πρόωρη?
δισκοπάθεια.
Oι φίλοι (και οι? εργάτες) όμως στα δύσκολα φαίνονται, και κάτι τέτοιες περιστάσεις
καταδεικνύουν την υποχρεωτική ομαδικότητα μιας 4x4 εξόρμησης. Aν πάλι είστε μόνος
(λάθος!) οι προσφορότερες λύσεις απεμπλοκής είναι εν πρώτοις η άτακτη υποχώρηση
συνεπικουρούμενη από μικρές μετατοπίσεις του τιμονιού δεξιά-αριστερά και οι διαφόρων
ειδών χωματουργικές, εκχιονιστικές και λοιπές εργασίες.
Aυγά
Σιγά τ' αυγά! Όσοι νομίζουν ότι η τετρακίνηση αποτελεί πανάκεια για λεπτές συνθήκες
(χιόνι, πάγος κλπ.) πλανώνται πλάνην οικτράν. Πολύ σύντομα θα διαπιστώσουν πως ό,τι
λάμπει (βλ. πολλά διαφορικά, έξυπνες μεταδόσεις) δεν είναι χρυσός, αλλά ύπουλος? πάγος.
Aλυσίδες λοιπόν και στα τζιπ (στους εμπρός τροχούς για να διατηρείται η
κατευθυντικότητα), ήρεμες, μετρημένες κινήσεις, προσεκτική πίεση στα ποδωστήρια (για να
μην τα κάνετε... ομελέτα) και μείωση της πίεσης των ελαστικών απομακρύνουν την ενδεχόμενη
«κακιά στιγμή» (και τον? φαναρτζή).
Mοιρογνωμόνιο
Λειτουργήστε όχι με γνώμονα τη μοίρα, αλλά ούτε και... με γνώμονα και μοιρογνωμόνιο (
Όπως ο κύριος της φωτογραφίας, που έχει το τεχνικό εγχειρίδιο και την... Eυκλείδειο σαν
«Eυαγγέλιο»). H σύνεση και η πείρα που έρχεται με τον καιρό (και τα... παθήματα) είναι τα
ακριβέστερα «γεωμετρικά» όργανα.
Pαβ σε κλίση
Tο be or SUV; «Tο be is to do» απαντούν όσοι επιμένουν στα κλασικά τζιπ τα οποία
υποστηρίζουν μια εξίσου? κλασική προσέγγιση των πάσης φύσεως κλίσεων. Tόσο στην κατάβαση
(πόδια μακριά από τα πεντάλ, πρώτη «κοντή» και ΠANTA ευθεία πορεία) όσο και στην ανάβαση
(επιλογή της σωστής σχέσης, ώστε να μη χρειαστεί αλλαγή ενδιάμεσα και ευλαβική τήρηση της
ευθείας πορείας, μαζί με εγρήγορση για άμεση εμπλοκή της όπισθεν όταν οι εκτιμήσεις
αποδειχτούν? υπερεκτιμημένες και το αυτοκίνητο σβήσει πριν από την έξοδο).
Στα σύγχρονα τζιποειδή όμως αυτές οι τεχνικές δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Eδώ η πιο
χρήσιμη και... εποικοδομητική σχέση είναι η ...όπισθεν, μια και η ντροπή της μη ανάβασης
ανατρέπεται σαφώς πιο εύκολα από μια ενδεχόμενη ανατροπή.
Ποτάμι
Ένα ποτάμι δε γυρίζει πίσω, ούτε και ένα τζιπ το οποίο βρέθηκε με λάθος τρόπο, σε λάθος
σημείο, τη λάθος στιγμή! Προσεκτική και επισταμένη μελέτη της κοίτης και του βάθους του
νερού, επιλογή των σημείων εισόδου KAI εξόδου, λογική ταχύτητα μαζί με εκ των προτέρων
φροντίδα των ηλεκτρικών αποτελούν τις καλύτερες εγγυήσεις για μια αβρόχοις ποσίν διέλευση
του ποταμού. Aν μείνετε στα? κρύα του λουτρού, ο πανικός (και η επερχόμενη νύχτα) είναι
οι χειρότεροι σύμβουλοι, γι' αυτό αναζητήστε το συντομότερο δυνατό εξωτερική βοήθεια.
Oμίχλη,
Oρατότης μηδέν! Oι off-off road διαδρομές καλό είναι ν' αποφεύγονται. Πέραν του ότι είναι
ασύμβατες με το? οικολογικώς ορθόν, απαιτούν μεγάλη εμπειρία, εγρήγορση και γνώση «με
κλειστά μάτια» του εκάστοτε πεδίου. Kορμοί που δε φαίνονται, σαθρό έδαφος καλυμμένο από
στρώμα? καθησυχαστικών φύλλων κλπ. είναι καταστάσεις ικανές να τσαλακώσουν από τη μια
στιγμή στην άλλη και την πιο ατσαλάκωτη «καμελτροφίστικη» ιδιοσυγκρασία. Aρκεστείτε
λοιπόν στους υπάρχοντες δασικούς δρόμους της πατρίδας μας, οι οποίοι με την ποικιλομορφία
και την πληθώρα τους μπορούν να καλύψουν τις ανησυχίες και των πιο extreme χρωμοσωμάτων.
Eργαλεία
Kαι οι αποσκευές;
Aν και δημιουργούν έντονα χωροταξικά (και ενδοοικογενειακά) προβλήματα, μια σειρά σωστά
επιλεγμένων εργαλείων είναι επιβεβλημένο να σας ακολουθεί σε κάθε εξόρμηση. Kαι αχρείαστα
να 'ναι!